bergİngrid Bergman’ın kendi anlatımıyla biyografisine dair bir belgeselde 40’lı yaşlarında, sinemadan sonra, tiyatroya geri döndüğünde yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Aktris olarak oynuyorsunuz. Ama bir yandan da hep güzel görünmek ve öyle kalmak istiyorsunuz. İnsanları on-on beş yıl oyalayabiliyorsunuz güzelliğinizle, yaşlanmaya başlayınca onları artık uzaklaştırıyorsunuz kendinizden, belli bir mesafeden daha yakın durmamaya çalışıyorsunuz ama sonunda bu pek mümkün olmuyor. İşte bu süreç başladığında makyajımı silip de, olduğum gibi öylece sahneye çıktığımda, ‘Aman Tanrım tüm hayranlarımı yitireceğim” diye panikledim. Arkadaşım bana, ‘merak etme, sana yenilerini buluruz’ dedi.”

Teşekkürler Nurten Fidan Özderin!

“Ve bitirmek başlamaktır. Son, başlayacağımız yerdir.”
~ Eliot